22 Μαρ 2009

Το σκάκι (Μανώλης Αναγνωστάκης)

Έλα να παίξουμε. Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου . (Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη. Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη) Θα σου χαρίσω τους πύργους μου (Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα) Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου. Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω ; (Τραβάνε μπρος, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα) Όλα , και τα άλογά μου θα στα δώσω. Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω. Που ξέρει μόνο σ ένα χρώμα να πηγαίνει Δρασκελώντας τη μια άκρη ως την άλλη Γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις. Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα.

6 σχόλια:

ange-ta είπε...

αν δεν ξέρεις σκάκι το καταλαβαίνεις το ποίημα;

ps είπε...

δεν ξερω
ας μας πει οποιος δεν ξερει

anna είπε...

Από τα αγαπημένα!!!Αν και στον Αναγνωστάκη τα πάντα είναι αγαπημένα!!!Καλημέρα.Α...και δεν ξέρω σκάκι!!!

ps είπε...

kai μενα πολυαγαπημενο.
Και αυτο και αυτος
Μαλλον δεν χρειαζεται να ξερεις.
Το παιχνιδι παιζεται στο θα σου "χαρισω"
"τρελλο" "ενα χρωμα""πανοπλιες"
"αναστατωνοντας τις στερεες παραταξεις"

Rodia είπε...

Να σου πω.. όταν παίζω σκάκι, φροντίζω να "τρώω" πρώτα πρωτα τους τρελούς (αξιωματικοί λέγονται κανονικά) του αντίπαλου, επειδή είναι απρόβλεπτοι και μπορεί να στη φερουν στα ξαφνικά! Μια παρτίδα -νομίζω, γνώμη μου- παίζεται πιο σταθερά χωρίς αυτούς τους παλαβιάρηδες! Επίσης, δεν διστάζω να θυσιάζω τους δικους μου τρελούς πρώτους. Μάλλον έφεδροι θα είναι... :Ρ

Ωραίο ποίημα, αν και δεν ξέρουμε τον τρόπο παιξίματος του ποιητή...

ps είπε...

Μαλλον τογραψε εξ αφορμης και οχι επι τουτου.
Οτροπος παιξιματος μου φαινεται πως ειναι ο γνωστος "σταρχιδισμος"

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...