11 Ιουν 2008

συνηθισμενες λυπες

Πράγματα αναμενόμενα

Αποτελέσματα κακής διαχείρισης

Λογικά κενά και γελοιότητες που έχουν να κάνουν με το θυμικό

με την επιθυμία

και γενικώς με το κόλλημα που έχει ο καθένας με ένα κάτι και ένα κάπως..

..............................................................................................

οι λύπες οι δικές μου συνήθως δεν έχουν λέξεις

είναι ένα κενό και ένα σφίξιμο

ένα ενεργειακό κενό να μην μπορώ να κουνησω

που μεταφράζεται δεν έχω όρεξη δεν θέλω δεν μπορώ

.................................................

Ακόμα κάθε μια λύπη ξεθάβει και μια άλλη ξεχασμένη

Και δημιουργείται ένα φαινόμενο ντόμινο

Τ αποτέλεσμα άγνωστο που φτάνει

Ευτυχώς κάτι συμβαίνει και σταματά αυτό το σήριαλ

Η λυπη χρειάζεται ζάχαρη σε όλες τις συσκευασίες

Υπάρχει όμως και ένα πρόβλημα σε αυτή την τεχνική πολλές φορές

Η πορεία της γλύκας να μην φτάνει στον τόπο του πόνου

αλλά να κάνει παράκαμψη

να γυρίζει πίσω

και να αφήνει ένα αίσθημα ανικανοποίητο

και τον πόνο αγλύκαντο

όσο για τις άλλες λύπες αυτές που δεν μπορώ να διαχειριστώ

αυτές δεν τις λεω....ασε....δεν.....

--------------------------------------------

ουφ τέρμα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...