ps

Η καημενούλα μάλλον έχει πεθάνει τέζα μες τα αίματα ανάσκελα με τα φουστάνια σηκωμένα, ίσως υπάρχουν ίχνη βιασμού,ίσως ο θάνατος ήταν εκούσιος , ίσως κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο,πάντα ήταν πολύ εκτεθειμένη δεν πρόσεχε και ποτέ στο χώμα κάτω όλα τα προσωπεία πεταμένα και σπασμένα τα χαμογελαστά, αισιόδοξα, αυστηρά, διδακτικά,ΟΛΑ,επιστημονικά,τρυφερά, αλήτικα, έντιμα και ανέντιμα... στο χέρι της έχει κάποια χρήματα, άγνωστο αν είναι υπόλοιπο χρηματισμού ή αυτά που πρέπει να κράτα κάθε πεθαμένος για να περάσει την Αχερουσία απέναντι..... αλλά μην την κλαίτε μόνο ας την πλύνει κάποιος ας την στολίσει να γίνει Λαμπρή ταφή έτσι κάνουν στους νεκρούς τελετές λόγοι λουλούδια δεν τους αφήνουν να σαπίζουν στο δρόμο στις ζέστες και στους καύσωνες ΠΕΘΑΝΕ λεω ΤΕΡΜΑ και έτσι που σκυλοβρωμάει έχει πεθάνει πολλά χρόνια τώρα και δεν το αντιλαμβανόμαστε ούτε εμείς ούτε οι επαγγελματίες του είδους για τη δημοκρατία λέω τη γνωστή το πολίτευμα το επιθυμητό * * * * * * * * Θυμαμαι που ειμουνα μικρη και ακουγα το "ενα ενα τεσσερα η δημοκρατια θα νικησει" ηταν ο ηχος τοσο ωραιος ειχε ενα τεμπο μια ελπιδα μια σιγουρια οτι θα γινει θα νικησει τελικα αυτη και ολα θα ειναι αλλιως -ολα αλλιως Ηταν και αυτοι που το ελεγαν που τους ειχα μια συμπαθεια.. Θυμαμαι το Σπυρο στο βιβλιοπωλειο της Αγαπης (που βαριοταν να κουνησει και ελεγε ή "πηγαινε εκει και παρε μονος" σου ή "δεν εχομε") απο τη μια μερια του γαλαζιουπαγγου αυτος απο την αλλη εγω ισα ισα τα ματια μου ηταν πανω απο τον παγκο και τον εβλεπα μεσα σε μια μπεζ μπλουζα χειμωνιατικη που επλεε πανω του κι αναρωτιομουν ποσο μεσα βαθια στην μπλουζα ηταν το σωμα του δεν φαινοταν να υπαρχει μεσα στην μπλουζα κατι και εννοιωθα τον πονο του που δεν ηταν πονος ατομικος, ηταν ο συλλογικος πονος αν θυμαμαι καλα τον ειχαν δειρει, τον ειχαν φυλακισει προσφατα αλλα επιμενω δεν ειχε ατομικο πονο, ειμαι σιγουρη Θυμαμαι μετα το σπιτι του με τις διπλες σκαλες και το γραφειο που ειχε μαζι με τον αδερφο του πως λυπηθηκα που την καλητερη θεση την ειχε ο αδερφος του και οχι αυτος μεσα εκει Θυμαμαι πως υπηρχε και μια συλογη απο πεταλουδες και πως αγγιξα μια και την χαλασα και αιστανθηκα πολυ ασχημα.. Οταν τον ξαναεβλεπα μετα απο πολλα χρονια στην τηλεοραση καμια φορα -σπανια εμφανιζοταν- νομιζω φορουσε παντα μπεζ καφε και καπου ηταν ιδιος πολυ ιδιος με παλια αλλα πως εγινε και μεγαλωσε τοσο... Ακομα πολυ μακρινα θυμαμαι και ενα καυγα αναμεσα στη Λιλικα και τους αλλους που δεν τους θυμαμαι καν για κατι προσκλησεις που τις εδωσε σε ξενους και οχι στα δικα μας τα παιδια Αυτες ειναι μερικες απο τις πρωτες εικονες μου που εχουν σχεση με διεκδικηση δημοκρατιας αυτηνης της πεθαμενης που λεγαμε και πιο πριν..