13 Ιουλ 2008
ο στοχος, ο δρομος, η πορεια...
Ειναι παντα ενδιαφερον και αξιοπεριεργο ο καθενας
- ειτε ανθρωπος ειναι ειτε ομαδα ανθρωπων-
να βρει τον μεγαλο ελκυστη του
και να μπορεσει να αντιληφτει που παει εκ των προτερων...
Εκει που τεινει δηλαδη η ζωη και το αποτελεσμα της δρασης του.
Και ναι μεν εκει που ειναι η σκεψη μας εκει ειναι και η δυναμη μας αλλα
οταν φτασομε κοντα στον μεγαλο ελκυστη και τον αντικρυσομε μουρη μουρη
θα καθρεφτιστουμε και θα πουμε
δεν ειναι δυνατον....εγω για αλλα ημουνα...καποιο λαθος εχει γινει.....αλλα ειχα κατα νου..
αλλες σκεψεις..
αλλα ο μεγαλο ελκυστης δεν κανει λαθος ειναι φτιαγμενος απο τις σκεψεις μας και τις πραξεις μας
οι συναρτησεις ειναι οι σκεψεις μας
και αυτος και ο δρομος αυτες οι σβουρες γυρω γυρω που βλεπετε ειναι ο δρομος
το αποτελεσμα της αλληλεπιδρασης της συναρτησης με τις τιμες των μεταβλητων
οι πραξεις γραμμενες στιγμη στιγμη
οι αποφασεις
το περιβαλλον που αποδεχομαστε
το τυχαιο
η κραυγη της καθε μερας
οι παραπλευρες σκεψεις...(μην τις ξεχναμε και αυτες)
ΤΥΧΕΡΟΙ ΟΣΟΙ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ
ή ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟ
ΜΑΓΚΙΑ!!!
Στην κλασική μηχανική, η συμπεριφορά ενός δυναμικού συστήματος μπορει να περιγραφει γεωμετρικα ως κίνηση προς έναν ελκυστή. Οι ελκυστές θεωρούνται ότι είναι σημεία, καμπύλες, στερεά που ακριβώς έλκουν ένα συγκεκριμμένο φαινόμενο. Σε ένα ταλαντούμενο σώμα ο ελκυστής είναι το κατώτατο σημείο που σταματάει. Ο ελκυστής του αριθμού των ψαριών μιας μολυσμένης θάλασσας μπορεί να είναι το μηδέν, η έλλειψη της ζωής. Στα μαθηματικά της κλασικής μηχανικής ήταν γνωστοί τρεις τύποι ελκυστών: μεμονωμένα σημεία (που χαρακτηρίζουν σταθερές καταστάσεις) , κλειστοί βρόχοι (περιοδικές κινήσεις σε «κύκλους») και δακτύλιοι ( συνδυασμοί διαφόρων «κύκλων» ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου